نشانههای واضح که رابطهتان وارد مرحله بحران شده است!
در این پست وبلاگ، ۱۵ نشانه مهم را بررسی میکنیم که نشان میدهند رابطهتان به مرحله بحران رسیده است:
- ✳️
کاهش شدید صمیمیت:
دیگر تمایلی به برقراری ارتباط فیزیکی یا عاطفی با هم ندارید. - ✳️
افزایش مشاجرات و دعواها:
بحثهای کوچک به سرعت به مشاجرات بزرگ تبدیل میشوند و احساس میکنید همیشه در حال جنگیدن هستید. - ✳️
بیاحترامی و تحقیر:
انتقادهای مکرر، تمسخر، و بیاحترامی به یکدیگر، نشانههای جدی از مشکل در رابطه هستند. - ✳️
کمبود ارتباط مؤثر:
دیگر نمیتوانید به راحتی با یکدیگر صحبت کنید و نیازها و احساسات خود را بیان کنید. - ✳️
احساس تنهایی در رابطه:
با وجود اینکه از نظر فیزیکی با هم هستید، احساس تنهایی و انزوا میکنید. - ✳️
خیانت (عاطفی یا فیزیکی):
این موضوع به طور واضح یک نشانه بحرانی است که اعتماد را از بین میبرد. - ✳️
دوری عاطفی و سکوت:
به جای بحث و گفتگو، به طور کامل از صحبت کردن با یکدیگر اجتناب میکنید. - ✳️
فانتزی داشتن در مورد پایان رابطه:
به طور مرتب به این فکر میکنید که زندگیتان بدون شریک زندگیتان چگونه خواهد بود. - ✳️
بیتفاوتی نسبت به خوشحالی یکدیگر:
دیگر به خوشحالی یا ناراحتی شریک زندگیتان اهمیتی نمیدهید. - ✳️
عدم تلاش برای حل مشکلات:
هر دو طرف از تلاش برای رفع مشکلات رابطه دست کشیدهاند. - ✳️
پنهان کردن مسائل از یکدیگر:
دیگر صداقت و شفافیتی در رابطه وجود ندارد و مسائل مهم را از هم پنهان میکنید. - ✳️
مشکلات مالی مداوم:
استرس مالی میتواند فشار زیادی به رابطه وارد کند و منجر به درگیری شود. - ✳️
دخالت بیش از حد خانوادهها:
دخالت بیش از حد خانوادهها در رابطه میتواند استقلال و صمیمیت زوج را تهدید کند. - ✳️
اعتیاد به مواد مخدر یا الکل:
اعتیاد میتواند زندگی هر دو طرف را تحت تاثیر قرار دهد و رابطه را به خطر بیندازد. - ✳️
عدم حمایت از اهداف و رویاهای یکدیگر:
احساس میکنید که شریک زندگیتان از شما حمایت نمیکند و به اهدافتان بیاعتنا است.
این نشانهها لزوماً به این معنی نیستند که رابطه شما محکوم به شکست است. اما، اگر متوجه وجود چند مورد از این نشانهها در رابطهتان شدید، ضروری است که به دنبال کمک حرفهای باشید و برای بهبود اوضاع تلاش کنید. با شناسایی این نشانهها، میتوانید اولین قدم را برای نجات رابطهتان بردارید و زندگی مشترک سالمتری را تجربه کنید.
15 نشانه بحرانی شدن رابطه عاطفی
1. کاهش چشمگیر صمیمیت فیزیکی و عاطفی
دیگر خبری از بغل کردن، بوسیدن، و حتی نوازشهای کوچک نیست. احساس میکنید دیواری نامرئی بین شما و طرف مقابلتان کشیده شده است. صحبتهای عمیق و صمیمانه جای خود را به سکوت یا بحثهای سطحی دادهاند. دیگر احساس نمیکنید که همدیگر را به خوبی میفهمید. اشتیاقی برای گذراندن وقت با یکدیگر وجود ندارد. هر دو طرف ترجیح میدهید به فعالیتهای فردی مشغول شوید. تلاش برای برقراری ارتباط عاطفی بینتیجه میماند و با بیتفاوتی یا مقاومت روبرو میشود. احساس تنهایی در کنار شریک زندگیتان قویتر از همیشه است. دیگر به یکدیگر اعتماد ندارید و از برملا کردن احساسات و افکار خود واهمه دارید. از نظر جنسی نیز رابطه سرد و بیروح شده است. 
2. افزایش مشاجرات و بحثهای بیپایان
بحثهای کوچک به سرعت به دعواهای بزرگ تبدیل میشوند. هر دو طرف به دنبال اثبات حقانیت خود هستید و تمایلی به درک دیدگاه طرف مقابل ندارید. مشاجرات معمولاً حول مسائل تکراری و حلنشده میچرخند. بهرهگیری از کلمات توهینآمیز و تحقیرآمیز در حین بحثها رایج شده است. بعد از هر دعوا، احساس خستگی و ناامیدی میکنید و امیدی به بهبود اوضاع ندارید. دیگر تلاشی برای حل مشکلات نمیکنید و ترجیح میدهید از مواجهه با آنها خودداری کنید. حتی کوچکترین مسائل نیز میتواند جرقه یک دعوای بزرگ را بزند.
3. عدم احترام متقابل
حریم خصوصی یکدیگر را نادیده میگیرید. به نظرات و عقاید طرف مقابل بیتوجهی میکنید. در جمع، یکدیگر را مسخره میکنید یا مورد انتقاد قرار میدهید. به نیازها و خواستههای طرف مقابل اهمیت نمیدهید. از همدیگر حمایت نمیکنید و در مواقع سختی کنار هم نیستید. به قول و قرارهای خود عمل نمیکنید. حتی در رفتارهای روزمره نیز بیاحترامی مشهود است.
4. بیتفاوتی نسبت به نیازهای یکدیگر
دیگر به نیازهای عاطفی، جسمی و روانی شریک زندگیتان توجه نمیکنید. تلاشی برای برآورده کردن نیازهای طرف مقابل نمیکنید. نسبت به خوشحالی و ناراحتی طرف مقابل بیتفاوت هستید. از ابراز عشق و محبت خودداری میکنید. دیگر به دنبال یافتن راههایی برای خوشحال کردن یکدیگر نیستید. نسبت به آرزوها و اهداف طرف مقابل بیاعتنا هستید. در واقع، همدلی و درک متقابل از بین رفته است. 
5. افزایش رفتارهای مخفیانه
از یکدیگر دروغ میگویید یا حقایق را پنهان میکنید. رفتارهایی دارید که نمیخواهید طرف مقابل از آنها مطلع شود. احساس میکنید باید از طرف مقابل چیزی را مخفی نگه دارید. حتی در مورد مسائل کوچک نیز راستگو نیستید. این رفتارها نشاندهنده عدم اعتماد و صمیمیت در رابطه است. ممکن است با افراد دیگری غیر از شریک زندگی خود صمیمی شوید و رازهایتان را با آنها در میان بگذارید. در شبکههای اجتماعی و دنیای آنلاین نیز رفتارهای پنهانی دارید.
6. خیانت (عاطفی یا فیزیکی)
خیانت، چه عاطفی و چه فیزیکی، یکی از مخربترین نشانههای بحرانی شدن رابطه است. خیانت باعث از بین رفتن اعتماد و صمیمیت میشود. ترمیم رابطه بعد از خیانت بسیار دشوار است و نیازمند تلاش و تعهد هر دو طرف است. حتی فکر کردن به خیانت، نشاندهنده وجود مشکلات جدی در رابطه است. خیانت میتواند به اشکال مختلفی بروز کند، از جمله برقراری رابطه عاطفی با فرد دیگر، داشتن رابطه جنسی با فرد دیگر، یا حتی پنهان کردن احساسات و افکار خود از شریک زندگی. اگر خیانت رخ داده است، باید هر دو طرف با صداقت در مورد احساسات خود صحبت کنند و به دنبال راههایی برای ترمیم اعتماد باشند. در برخی موارد، کمک گرفتن از یک مشاور متخصص میتواند برای عبور از این بحران ضروری باشد.
7. خیالپردازی درباره رابطههای دیگر
به طور مداوم به این فکر میکنید که زندگی با فرد دیگری چگونه خواهد بود. خودتان را در رویاهایتان با افراد دیگری تصور میکنید. این خیالپردازیها نشاندهنده نارضایتی شما از رابطه فعلیتان است. ممکن است به طور ناخودآگاه به دنبال رابطههای جایگزین باشید. این افکار میتوانند شما را از تمرکز بر حل مشکلات رابطه فعلیتان باز دارند. اگر این خیالپردازیها به طور مداوم در ذهن شما تکرار میشوند، بهتر است در مورد آنها با شریک زندگیتان صحبت کنید یا از یک مشاور کمک بگیرید. در غیر این صورت، این افکار میتوانند رابطه شما را به سمت نابودی سوق دهند.
8. عدم تلاش برای بهبود رابطه
دیگر هیچ تلاشی برای حل مشکلات و بهبود رابطه نمیکنید. احساس میکنید که همه چیز بیفایده است و هیچ تغییری ایجاد نخواهد شد. دیگر به دنبال راههایی برای خوشحال کردن شریک زندگیتان نیستید. از صحبت کردن در مورد مشکلات رابطه اجتناب میکنید. این بیتفاوتی نشاندهنده از دست دادن امید به بهبود رابطه است. اگر هر دو طرف این احساس را داشته باشید، احتمال موفقیت در نجات رابطه بسیار کم است. تلاش برای بهبود رابطه نیازمند تعهد و همکاری هر دو طرف است.
9. مقایسه رابطه فعلی با روابط گذشته یا کاملا مطلوب
به طور مداوم رابطه فعلی خود را با روابط گذشته یا با یک تصویر کاملا مطلوب مقایسه میکنید. این مقایسهها باعث میشوند که از رابطه فعلی خود ناراضیتر شوید. به جای تمرکز بر نقاط قوت رابطه فعلی، بر نقاط ضعف آن تمرکز میکنید. هیچ رابطهای کامل نیست و مقایسه کردن، راهی مطمئن برای ناامید شدن است. بهتر است به جای مقایسه کردن، بر بهبود رابطه فعلی خود تمرکز کنید. تلاش برای حل این چالشها، به جای فرار از آنها، میتواند رابطه شما را قویتر کند.
10. احساس گیر افتادن و خفگی در رابطه
احساس میکنید که در رابطه گیر افتادهاید و آزادی خود را از دست دادهاید. احساس میکنید که نمیتوانید خود واقعیتان باشید. احساس میکنید که نیازهای شما در رابطه نادیده گرفته میشوند. احساس میکنید که تحت کنترل شریک زندگیتان هستید. این احساسات میتوانند منجر به خشم، اضطراب و افسردگی شوند. اگر این احساسات را تجربه میکنید، باید در مورد آنها با شریک زندگیتان صحبت کنید یا از یک مشاور کمک بگیرید. رابطه سالم باید فضایی برای رشد و شکوفایی هر دو طرف فراهم کند.
11. قهر کردنهای طولانیمدت و بیدلیل
قهر کردن به یک عادت تبدیل شده است. دلیل قهرها اغلب بیاهمیت است و به راحتی قابل حل است. قهر کردن به جای حل مشکل، فقط باعث افزایش تنش و نارضایتی میشود. هیچکدام از طرفین تمایلی به آشتی کردن و حل مشکل نشان نمیدهد. قهر کردنهای طولانیمدت نشاندهنده عدم توانایی در برقراری ارتباط موثر است. بهتر است به جای قهر کردن، سعی کنید به طور مستقیم و با صداقت با شریک زندگیتان صحبت کنید. یادگیری مهارتهای ارتباطی میتواند به شما در حل مشکلات کمک کند.
12. تمرکز بیش از حد بر نقاط ضعف طرف مقابل
به جای تمرکز بر نقاط قوت شریک زندگیتان، به طور مداوم بر نقاط ضعف او تمرکز میکنید. این انتقاد مداوم باعث میشود که شریک زندگیتان احساس ناراحتی و بیارزشی کند. هیچکس کامل نیست و همه ما نقاط ضعف خود را داریم. به جای انتقاد کردن، سعی کنید به شریک زندگیتان کمک کنید تا نقاط ضعف خود را بهبود بخشد. تشویق و حمایت میتواند انگیزه بیشتری برای تغییر ایجاد کند. 
پذیرش و دوست داشتن یکدیگر با تمام نقاط قوت و ضعف، کلید یک رابطه سالم است.
13. قطع ارتباط با دوستان و خانواده
به تدریج ارتباط خود را با دوستان و خانواده از دست میدهید. وقت بیشتری را با شریک زندگیتان سپری میکنید و از دنیای بیرون جدا میشوید. این انزوا میتواند باعث وابستگی بیش از حد به شریک زندگیتان شود. اگر رابطه شما به پایان برسد، ممکن است احساس تنهایی و بیکسی کنید. حفظ ارتباط با دوستان و خانواده برای سلامت روان و عاطفی شما ضروری است. داشتن یک شبکه اجتماعی قوی میتواند به شما در گذر از دوران سخت کمک کند.
14. فکر کردن مداوم به جدایی
به طور مداوم به جدایی فکر میکنید و خودتان را بدون شریک زندگیتان تصور میکنید. این افکار نشاندهنده نارضایتی عمیق شما از رابطه است. شاید به این نتیجه رسیدهاید که رابطه شما قابل نجات نیست. اگر این افکار به طور مداوم در ذهن شما تکرار میشوند، بهتر است با یک مشاور صحبت کنید. قبل از هر اقدامی، تمام جوانب را در نظر بگیرید.
15. احساس ترس از آینده رابطه
از فکر کردن به آینده رابطه میترسید. احساس میکنید که رابطه شما به بن بست رسیده است. هیچ تصوری از زندگی مشترک با شریک زندگیتان ندارید. این ترس نشاندهنده عدم اطمینان شما از رابطه است. اگر این ترس را تجربه میکنید، باید در مورد آن با شریک زندگیتان صحبت کنید. با هم میتوانید بررسی کنید که آیا راهی برای حل مشکلات و بهبود رابطه وجود دارد یا خیر. اگر به این نتیجه رسیدید که رابطه شما قابل نجات نیست، بهتر است به جدایی فکر کنید.
رابطه هایی که وارد مرحله بحران می شوند اغلب نشانه های مشابهی دارند که شاید در ابتدا خیلی جدی گرفته نشوند. کمبود صمیمیت و دوری عاطفی به تدریج تبدیل به یک عادت می شود و زوجین دیگر آن ارتباط عمیق سابق را احساس نمی کنند. من در رابطه قبلی ام این تجربه را داشتم که در ابتدا فکر می کردم یک دوره گذراست اما کمکم از هم دور شدیم.
بعضی زوج ها برای جلوگیری از بحران باید هرچه زودتر متوجه نشانه ها شوند و درباره آن صحبت کنند. وقتی بحث ها همیشه به مشاجره ختم شود و در نهایت هیچ مشکلی حل نشده باقی بماند، به رابطه لطمه می خورد. من دیده ام افرادی که قادر به کنترل خشم در لحظات تنش نیستند، آرام آرام به سمت فاصله عاطفی می روند.
خیانت می تواند یکی از عوامل اصلی نابودی رابطه باشد ولی در واقع زوجین وقتی به این مرحله می رسند که رابطه از قبل ضعیف شده است. اعتماد از بین می رود و هر دو طرف آسیب پذیرتر می شوند. در رابطه ام متوجه شدم حتی پنهان کاری های کوچک هم اگر ادامه پیدا کنند، می توانند باعث شک شود.
بی انگیزگی برای حل مشکلات نشان می دهد که یکی یا هر دو طرف دیگر تمایلی به نگه داشتن رابطه ندارند. گاهی اوقات افراد به جای روبرو شدن با مسائل، ترجیح می دهند از آن فرار کنند. این معمولاً زمانی پیش می آید که ناامیدی بر رابطه حاکم شده باشد.
یکی از چیزهایی که در طول سال ها دیده ام این است که گاهی بحران های مالی یا مداخله خانواده ها می تواند تنش های موجود را تشدید کند. استرس بیرونی گاه باعث می شود زوجین به جای حل مسائل، بیشتر بر سر هم عصبانیت خود را خالی کنند.
وقتی یکی از طرفین یا هر دو مدام به این فکر کنند که رابطه رو به پایان است، در واقع پیش بینی یک اتفاق نامطلوب را تقویت می کنند. ذهن انسان گرایش دارد آنچه را باور کند، بسازد. من خودم زمانی که مدام درگیر این افکار بودم، ناخواسته فاصله ام با شریک زندگی ام بیشتر شد.
مطالعه مطالب این سایت همیشه برایم جالب بوده چون نگاه عمیق و واقع بینانه ای به مسائل مختلف روابط دارد. مطالب کاربردی آن به من کمک کرده در روابطم هوشمندانه تر عمل کنم. امیدوارم این نوشته ها همچنان به افراد انگیزه دهد تا برای رابطه شان تلاش کنند.