روابط عاشقانه می‌توانند منبع شادی و رضایت باشند، اما گاهی اوقات هم منبع درد و رنج عمیق. سوال اینجاست که چرا بعضی افراد در این روابط، بیشتر از دیگران آسیب می‌بینند؟ عوامل متعددی در این مسئله دخیل هستند که در این پست به 19 مورد از آنها اشاره می‌کنیم: هیچ‌کس به طور کامل در برابر آسیب‌های عاطفی مصون نیست، اما شناخت این عوامل می‌تواند به ما کمک کند تا الگوهای رفتاری خود را در روابط بررسی کرده و قدم‌هایی برای محافظت از خود برداریم.

• ✳️

  سابقه آسیب‌های قبلی:

  افرادی که در کودکی یا در روابط قبلی، تجربیات دردناکی مثل بی‌توجهی، سوءاستفاده یا خیانت را تجربه کرده‌اند، احتمال بیشتری دارد که در روابط جدید نیز آسیب‌پذیرتر باشند.
• ✳️

  اعتماد به نفس پایین:

  کمبود اعتماد به نفس می‌تواند باعث شود فرد به دنبال تایید و پذیرش دائم از طرف مقابل باشد و در نتیجه، وابستگی ناسالمی شکل بگیرد.
• ✳️

  ترس از تنهایی:

  این ترس می‌تواند باعث شود فرد در رابطه‌ای نامناسب بماند، حتی اگر آسیب ببیند، چون فکر می‌کند تنهایی بدتر است.
• ✳️

  سبک دلبستگی ناایمن:

  سبک دلبستگی که در کودکی شکل می‌گیرد، بر نحوه تعامل فرد در روابط عاشقانه تاثیر می‌گذارد. دلبستگی ناایمن (اجتنابی، اضطرابی یا آشفته) فرد را آسیب‌پذیرتر می‌کند.
• ✳️

  انتظارات غیرواقعی:

  تصورات خیالی از عشق و رابطه، که اغلب تحت تاثیر فیلم‌ها و رسانه‌ها شکل می‌گیرند، می‌توانند منجر به ناامیدی و آسیب شوند.
• ✳️

  فقدان مرزهای شخصی:

  نداشتن مرزهای مشخص در رابطه، یعنی اجازه دادن به طرف مقابل برای عبور از خطوط قرمز و نادیده گرفتن نیازهای خود.
• ✳️

  نیاز بیش از حد به کنترل:

  تلاش برای کنترل طرف مقابل یا شرایط رابطه، نه تنها غیرممکن است، بلکه می‌تواند باعث ایجاد تنش و آسیب شود.
• ✳️

  نادیده گرفتن نشانه‌های هشدار:

  اغلب در ابتدای یک رابطه، نشانه‌های هشداردهنده‌ای وجود دارند که نباید آنها را نادیده گرفت.
• ✳️

  کاملا مطلوب‌سازی طرف مقابل:

  دیدن فقط جنبه‌های مثبت فرد و چشم‌پوشی از نقاط ضعف او، باعث می‌شود در صورت بروز مشکلات، بیشتر آسیب ببینیم.
• ✳️

  عدم توانایی در ابراز احساسات:

  سرکوب احساسات و عدم توانایی در برقراری ارتباط موثر، می‌تواند باعث سوءتفاهم و آسیب شود.
• ✳️

  وابستگی عاطفی شدید:

  قرار دادن خوشبختی و ارزش خود در گروی طرف مقابل، وابستگی ناسالمی ایجاد می‌کند که در صورت جدایی، دردناک خواهد بود.
• ✳️

  پذیرش مسئولیت بیش از حد:

  تلاش برای حل تمام مشکلات رابطه به تنهایی و احساس گناه بیش از حد در قبال اشتباهات، می‌تواند فرساینده و آسیب‌زا باشد.
• ✳️

  عدم خودآگاهی:

  نشناختن نقاط قوت و ضعف خود و عدم درک الگوهای رفتاری در روابط، می‌تواند فرد را در تکرار اشتباهات آسیب‌پذیرتر کند.
• ✳️

  داشتن پیش‌داوری‌های منفی:

  باورهای منفی در مورد روابط و عشق، می‌تواند باعث ایجاد انتظارات منفی و در نتیجه، آسیب شود.
• ✳️

  عدم تمایل به تغییر:

  مقاومت در برابر تغییر و عدم تلاش برای بهبود الگوهای رفتاری ناسالم، می‌تواند فرد را در چرخه‌ای از روابط ناموفق گرفتار کند.
• ✳️

  انتخاب شریک نامناسب:

  انتخاب فردی که از نظر عاطفی در دسترس نیست، یا دارای مشکلات شخصیتی است، احتمال آسیب را افزایش می‌دهد.
• ✳️

  کمبود حمایت اجتماعی:

  نداشتن شبکه حمایتی قوی از دوستان و خانواده، می‌تواند باعث شود فرد در زمان مشکلات عاطفی، احساس تنهایی و آسیب‌پذیری بیشتری کند.
• ✳️

  عدم توانایی در بخشش:

  نگه‌داشتن خشم و کینه پس از آسیب دیدن، می‌تواند مانع بهبودی و حرکت به جلو شود.
• ✳️

  عدم تمایل به کمک گرفتن:

  ترس از قضاوت یا تصور نادرست از درمان، می‌تواند مانع از دریافت کمک حرفه‌ای و در نتیجه، تداوم آسیب شود.

این عوامل، تنها بخشی از دلایلی هستند که باعث می‌شوند برخی افراد در روابط عاشقانه، بیشتر از دیگران آسیب ببینند. درک این عوامل، گامی مهم در جهت بهبود سلامت عاطفی و ایجاد روابط سالم‌تر است.

چرا برخی افراد در روابط عاشقانه بیشتر آسیب می بینند؟

1. انتظارات غیرواقعی

داشتن انتظارات غیرواقعی از روابط، یکی از مهمترین دلایل آسیب پذیری است.وقتی یک رابطه را به شکل یک داستان رمانتیک و بی‌نقص در ذهن خود تصور می‌کنیم، احتمال اینکه با واقعیت تلخ و چالش‌های پیش رو مواجه شویم و آسیب ببینیم، بسیار بیشتر است.انتظارات غیرواقعی می‌توانند شامل توقع بیش از حد از طرف مقابل، تصور یک رابطه بدون مشکل و اختلاف نظر، و یا داشتن فانتزی‌های غیرقابل دسترس باشند.این انتظارات بر اساس کاملا مطلوب‌هایی شکل می‌گیرند که معمولاً در فیلم‌ها و کتاب‌ها به تصویر کشیده می‌شوند و ارتباطی با واقعیت ندارند.

وقتی این انتظارات برآورده نمی‌شوند، فرد احساس ناامیدی، شکست و طرد شدن می‌کند که می‌تواند منجر به آسیب عاطفی عمیقی شود.

واقع گرایی در انتظارات، کلید داشتن یک رابطه سالم و پایدار است.تلاش برای درک اینکه هر فردی نقص هایی دارد و هیچ رابطه ای کامل نیست، گامی مهم در جهت کاهش آسیب پذیری است.انتظارات خود را منطقی و قابل دستیابی تنظیم کنید.

2. کمبود عزت نفس

عزت نفس پایین باعث می‌شود فرد در روابط به دنبال تایید و ارزش گرفتن از طرف مقابل باشد.این وابستگی شدید، او را در برابر آسیب‌های احتمالی بسیار آسیب‌پذیر می‌کند.فردی که عزت نفس کافی ندارد، ممکن است در برابر رفتار نامناسب و بی‌احترامی‌های شریک عاطفی خود سکوت کند، زیرا می‌ترسد که او را از دست بدهد و تصور می‌کند که لایق بهتر از این نیست.کمبود عزت نفس همچنین می‌تواند منجر به حسادت و شکاکی غیرمنطقی شود، زیرا فرد دائماً نگران است که شریک عاطفی او را ترک کند و به دنبال فرد بهتری باشد.

این ترس و ناامنی، رابطه را مسموم می‌کند و احتمال آسیب دیدن فرد را افزایش می‌دهد.

تقویت عزت نفس از طریق خودشناسی، تمرین مراقبت از خود و تعیین مرزهای سالم در روابط، می‌تواند به کاهش آسیب پذیری کمک کند.با خود مهربان باشید و ارزش خود را بدانید.

3. الگوهای دلبستگی ناایمن

نوع دلبستگی که در دوران کودکی شکل می‌گیرد، تاثیر عمیقی بر روابط عاشقانه ما در بزرگسالی دارد.افرادی که الگوهای دلبستگی ناایمن دارند، بیشتر در معرض آسیب دیدن در روابط هستند.دلبستگی ناایمن انواع مختلفی دارد، از جمله دلبستگی اضطرابی، اجتنابی و آشفته.هر یک از این الگوها، رفتارهای خاصی را در روابط عاشقانه ایجاد می‌کنند که می‌توانند منجر به آسیب شوند.مثلا فردی با دلبستگی اضطرابی ممکن است به شدت وابسته و نیازمند توجه باشد و از ترس طرد شدن، رفتارهای چسبنده و کنترل‌گرانه از خود نشان دهد.این رفتارها می‌توانند رابطه را خفه کنند و باعث دوری طرف مقابل شوند.

از سوی دیگر، فردی با دلبستگی اجتنابی ممکن است از صمیمیت و تعهد دوری کند و برای حفظ استقلال خود، فاصله عاطفی ایجاد کند.

این رفتارها می‌توانند باعث احساس تنهایی و رهاشدگی در شریک عاطفی شوند.شناخت الگوی دلبستگی خود و تلاش برای ایجاد دلبستگی ایمن، می‌تواند به بهبود کیفیت روابط و کاهش آسیب پذیری کمک کند.درمان و مشاوره می‌تواند در این زمینه بسیار مفید باشد.به دنبال یک درمانگر متخصص در زمینه دلبستگی باشید.

4. تجربیات آسیب‌زای گذشته

تجربیات آسیب‌زای گذشته، به ویژه در دوران کودکی یا در روابط قبلی، می‌توانند تاثیرات عمیقی بر نحوه تعامل ما در روابط عاشقانه داشته باشند.افرادی که در گذشته مورد سوء استفاده، بی‌توجهی یا طرد شدن قرار گرفته‌اند، ممکن است در روابط جدید با ترس، بی‌اعتمادی و اضطراب زیادی روبرو شوند.آنها ممکن است الگوهای ناسالمی را تکرار کنند که در گذشته برای بقا به آنها کمک کرده‌اند، اما اکنون در روابط عاشقانه مانع ایجاد صمیمیت و اعتماد می‌شوند.مثلا فردی که در کودکی مورد بی‌توجهی قرار گرفته است، ممکن است در روابط عاشقانه به شدت نیازمند توجه و تایید باشد و از ترس رها شدن، رفتارهای چسبنده و وابسته از خود نشان دهد.

پردازش تجربیات آسیب‌زای گذشته از طریق درمان و مشاوره، می‌تواند به رهایی از الگوهای ناسالم و ایجاد روابط سالم‌تر و رضایت‌بخش‌تر کمک کند.

به خودتان اجازه دهید که التیام پیدا کنید.به دنبال کمک حرفه ای باشید.

5. عدم مهارت‌های ارتباطی موثر

ارتباط موثر، سنگ بنای هر رابطه سالم و موفقی است. فقدان مهارت‌های ارتباطی می‌تواند منجر به سوء تفاهم، درگیری و آسیب عاطفی شود. افرادی که نمی‌توانند به طور واضح و با صداقت احساسات و نیازهای خود را بیان کنند، ممکن است احساس نادیده گرفته شدن و ناشنیده شدن کنند. در ضمن، افرادی که نمی‌توانند به طور فعال به حرف‌های طرف مقابل گوش دهند و همدلی نشان دهند، ممکن است باعث ایجاد فاصله عاطفی و رنجش شوند. مهارت‌های ارتباطی موثر شامل بیان واضح احساسات، گوش دادن فعال، همدلی، احترام به دیدگاه‌های دیگران و توانایی حل تعارضات به صورت سازنده است. یادگیری و تمرین این مهارت‌ها می‌تواند به بهبود کیفیت روابط و کاهش احتمال آسیب دیدن کمک کند. در کلاس های آموزش ارتباط شرکت کنید. کتاب های مربوط به ارتباط موثر را مطالعه کنید.

6. عدم تعیین مرزهای سالم

تعیین مرزهای سالم در روابط، برای حفظ سلامت روان و جلوگیری از سوء استفاده و آسیب دیدن ضروری است. مرزها، خطوطی هستند که تعیین می‌کنند چه رفتاری از سوی دیگران قابل قبول است و چه رفتاری غیرقابل قبول. این مرزها می‌توانند فیزیکی، عاطفی، ذهنی و یا جنسی باشند. افرادی که نمی‌توانند مرزهای سالم تعیین کنند، ممکن است اجازه دهند که دیگران از آنها سوء استفاده کنند، به حریم شخصی آنها تجاوز کنند و یا آنها را کنترل کنند. تعیین مرزهای سالم به معنای شناخت ارزش خود، احترام گذاشتن به نیازهای خود و قاطعانه ایستادن در برابر رفتارهایی است که به شما آسیب می‌رسانند. مرزهای خود را به وضوح بیان کنید و به آنها پایبند باشید. تمرین قاطعیت می‌تواند به شما در تعیین مرزها کمک کند.

7. وابستگی عاطفی بیش از حد

وابستگی عاطفی بیش از حد به شریک عاطفی، یکی از شایع‌ترین دلایل آسیب پذیری در روابط است. وقتی تمام خوشبختی و ارزش خود را وابسته به حضور و تایید طرف مقابل می‌دانیم، در صورت جدایی یا تغییر رفتار او، دچار آسیب عاطفی عمیقی می‌شویم. وابستگی عاطفی می‌تواند ناشی از کمبود عزت نفس، ترس از تنهایی و یا الگوهای دلبستگی ناایمن باشد. برای رهایی از وابستگی عاطفی، باید به دنبال منابع شادی و رضایت درونی باشیم، استقلال خود را حفظ کنیم و به خودمان اجازه دهیم که در صورت لزوم، از رابطه خارج شویم. تمرکز بر خودسازی، دنبال کردن علایق شخصی و ایجاد روابط اجتماعی سالم، می‌تواند به کاهش وابستگی عاطفی و افزایش استقلال کمک کند. به خودتان یادآوری کنید که شما یک فرد کامل و مستقل هستید. روی رشد شخصی خود تمرکز کنید. فعالیت هایی را انجام دهید که از آنها لذت می برید.

8. انتخاب شریک نامناسب

گاهی اوقات، دلیل آسیب دیدن ما در روابط، انتخاب شریک نامناسب است. افرادی که به لحاظ عاطفی در دسترس نیستند، تمایل به کنترل‌گری دارند، یا درگیر رفتارهای ناسالم هستند، نمی‌توانند شریک عاطفی خوبی برای ما باشند. قبل از ورود به یک رابطه جدی، باید به دقت طرف مقابل را بررسی کنیم و ببینیم آیا او ویژگی‌های لازم برای یک رابطه سالم و پایدار را دارد یا خیر. به رفتارهای او توجه کنید، ارزش‌های او را بشناسید و ببینید آیا با ارزش‌های شما همخوانی دارد یا خیر. اگر نشانه‌های هشدار دهنده ای را مشاهده کردید، از نادیده گرفتن آنها خودداری کنید و به غریزه خود اعتماد کنید. ارزش های خود را بشناسید. به دنبال شریکی باشید که از نظر عاطفی در دسترس باشد. به نشانه های هشدار دهنده توجه کنید.

9. نادیده گرفتن نیازهای خود

در یک رابطه سالم، باید هم به نیازهای خود و هم به نیازهای طرف مقابل توجه کنیم. اگر دائماً نیازهای خود را نادیده بگیریم و فقط به فکر خوشحال کردن شریک عاطفی خود باشیم، دچار فرسودگی عاطفی می‌شویم و آسیب می‌بینیم. مراقبت از خود، تعیین مرزهای سالم و بیان نیازهای خود، از جمله اقداماتی هستند که می‌توانند به حفظ سلامت روان و جلوگیری از آسیب دیدن کمک کنند. نیازهای خود را اولویت بندی کنید. از خودتان مراقبت کنید.

10. عدم توانایی در بخشش

نگه داشتن خشم و کینه، نه تنها به رابطه آسیب می‌زند، بلکه به سلامت روان خودمان نیز آسیب می‌رساند. عدم توانایی در بخشش اشتباهات طرف مقابل، باعث می‌شود که در گذشته گیر کنیم و نتوانیم به جلو حرکت کنیم. بخشش، به معنای فراموش کردن یا توجیه کردن اشتباهات نیست، بلکه به معنای رها کردن خشم و کینه و اجازه دادن به خودمان برای التیام یافتن است. بخشش، یک فرآیند تدریجی است که نیاز به زمان، تلاش و همدلی دارد. اگر نمی‌توانید طرف مقابل را ببخشید، بهتر است از رابطه خارج شوید تا هم خودتان و هم او را از رنج بیشتر نجات دهید. بخشش را تمرین کنید. به خودتان زمان بدهید. اگر نمی توانید ببخشید، از رابطه خارج شوید.

11. اصرار بر حفظ رابطه به هر قیمتی

گاهی اوقات، با وجود اینکه رابطه ناسالم است و به ما آسیب می‌زند، به دلیل ترس از تنهایی، فشار اجتماعی یا دلایل دیگر، اصرار داریم که آن را حفظ کنیم. این اصرار، نه تنها کمکی به بهبود رابطه نمی‌کند، بلکه باعث می‌شود که آسیب بیشتری ببینیم. اگر رابطه شما به طور مداوم به شما آسیب می‌زند و هیچ امیدی به بهبود آن وجود ندارد، بهتر است از آن خارج شوید و به خودتان اجازه دهید که فرصت پیدا کنید تا یک رابطه سالم‌تر و رضایت‌بخش‌تر را تجربه کنید. به سلامت روان خود اولویت دهید. از ترک رابطه نترسید. به خودتان اجازه دهید که خوشحال باشید.

12. انکار مشکلات رابطه

نادیده گرفتن و انکار مشکلات رابطه، مانند سر فرو کردن در برف است. ممکن است برای مدت کوتاهی احساس آرامش کنیم، اما مشکلات بزرگتر و غیرقابل حل می‌شوند. برای داشتن یک رابطه سالم، باید با مشکلات روبرو شویم، آنها را به طور با صداقت و شفاف بررسی کنیم و برای حل آنها تلاش کنیم. اگر نمی‌توانیم به تنهایی مشکلات رابطه را حل کنیم، باید به دنبال کمک حرفه ای باشیم. با مشکلات روبرو شوید. به دنبال راه حل باشید. از کمک گرفتن نترسید.

13. مقایسه رابطه خود با دیگران

مقایسه رابطه خود با روابط دیگران، یکی از بزرگترین دزدان شادی است. هر رابطه ای منحصر به فرد است و شرایط و چالش‌های خاص خود را دارد. مقایسه رابطه خود با یک تصویر کاملا مطلوب و غیرواقعی که در شبکه‌های اجتماعی یا در ذهن خود ساخته ایم، باعث می‌شود که احساس نارضایتی و ناامیدی کنیم. به جای مقایسه، روی نقاط قوت رابطه خود تمرکز کنید و برای بهبود آن تلاش کنید. از مقایسه دست بردارید. روی نقاط قوت رابطه خود تمرکز کنید. برای بهبود رابطه خود تلاش کنید.

14. عدم وجود حمایت اجتماعی

داشتن یک شبکه حمایتی قوی از دوستان و خانواده، می‌تواند به ما در مقابله با چالش‌های رابطه کمک کند و از آسیب دیدن جلوگیری کند. وقتی از حمایت عاطفی و عملی دیگران برخوردار باشیم، احساس تنهایی کمتری می‌کنیم و راحت‌تر می‌توانیم با مشکلات رابطه روبرو شویم. اگر از حمایت اجتماعی کافی برخوردار نیستید، تلاش کنید که روابط خود را با دوستان و خانواده تقویت کنید و یا به دنبال گروه‌های حمایتی بگردید. روابط خود را تقویت کنید. به دنبال حمایت باشید. از کمک خواستن نترسید.

15. عدم شناخت خود

شناخت خود، از جمله ارزش‌ها، نیازها، علایق و ترس‌ها، برای داشتن یک رابطه سالم و رضایت‌بخش ضروری است. وقتی خودمان را نشناسیم، نمی‌توانیم نیازهای خود را به طور موثر بیان کنیم، مرزهای سالم تعیین کنیم و شریک مناسبی را انتخاب کنیم. خودشناسی، یک فرآیند مادام العمر است که نیاز به تفکر، تامل و تجربه دارد. مدیتیشن، ژورنال نویسی و مشاوره، از جمله روش‌هایی هستند که می‌توانند به خودشناسی کمک کنند. خودشناسی را تمرین کنید. به نیازهای خود توجه کنید. ارزش های خود را بشناسید.

16. درگیر شدن زودهنگام در رابطه جنسی

درگیر شدن زودهنگام در رابطه جنسی، قبل از اینکه شناخت کافی از طرف مقابل داشته باشیم و یک پیوند عاطفی قوی ایجاد کرده باشیم، می‌تواند منجر به آسیب دیدن شود. رابطه جنسی، یک ابزار قدرتمند برای ایجاد صمیمیت و نزدیکی است، اما اگر به درستی استفاده نشود، می‌تواند باعث ایجاد وابستگی‌های ناسالم و آسیب عاطفی شود. به سلامت عاطفی خود اولویت دهید. قبل از رابطه جنسی، شناخت کافی از طرف مقابل داشته باشید. به احساسات خود گوش دهید.

17. عدم وجود علایق مشترک

داشتن علایق مشترک با شریک عاطفی، می‌تواند به تقویت پیوند بین شما و ایجاد سرگرمی‌های مشترک کمک کند. اگر هیچ علاقه مشترکی با هم نداشته باشید، ممکن است احساس کنید که چیزی برای گفتن ندارید و رابطه شما خسته کننده و یکنواخت شود. تلاش کنید که علایق مشترکی با شریک عاطفی خود پیدا کنید و یا علایق او را بشناسید و در فعالیت‌های او شرکت کنید. علایق مشترک پیدا کنید. در فعالیت های مورد علاقه طرف مقابل شرکت کنید. سرگرمی های جدید را امتحان کنید.

18. انتظار تغییر دادن طرف مقابل

یکی از بزرگترین اشتباهات در روابط، انتظار تغییر دادن طرف مقابل است. هیچ کس نمی‌تواند کسی را تغییر دهد، مگر اینکه خود او بخواهد. تلاش برای تغییر دادن شریک عاطفی، نه تنها بی فایده است، بلکه باعث ایجاد تنش و درگیری در رابطه می‌شود. به جای تلاش برای تغییر دادن طرف مقابل، سعی کنید او را همانطور که هست بپذیرید و با ویژگی‌های مثبت و منفی او کنار بیایید. اگر نمی‌توانید او را بپذیرید، بهتر است از رابطه خارج شوید. طرف مقابل را بپذیرید. تلاش نکنید که او را تغییر دهید. اگر نمی توانید او را بپذیرید، از رابطه خارج شوید.

19. عدم مراجعه به مشاور در صورت نیاز

مشاوره، یک ابزار قدرتمند برای حل مشکلات رابطه و بهبود کیفیت آن است. اگر با چالش‌هایی در رابطه خود روبرو هستید و نمی‌توانید به تنهایی آنها را حل کنید، از مراجعه به یک مشاور متخصص تردید نکنید. از مراجعه به مشاور نترسید. مشاوره می‌تواند به شما در حل مشکلات رابطه کمک کند. به سلامت رابطه خود اهمیت دهید.